Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis (Dz.U. z 2010 r. nr 53, poz. 311)

Rozporządzenie określa zakres informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis, zwany dalej „wnioskodawcą”, niezbędnych do udzielenia tej pomocy oraz wzór formularza informacji.

1. Wnioskodawca przedstawia podmiotowi udzielającemu pomocy informacje dotyczące:
1) wnioskodawcy:
a) imię i nazwisko albo nazwę,
b) adres miejsca zamieszkania albo adres siedziby,
c) identyfikator gminy, w której wnioskodawca ma miejsce zamieszkania albo siedzibę,
d) numer identyfikacji podatkowej (NIP),
e) formę prawną,
f) wielkość,
g) klasę działalności, w związku z którą wnioskodawca ubiega się o pomoc de minimis, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885 oraz z 2009 r. Nr 59, poz. 489),
h) datę utworzenia,
i) wskazanie powiązań z innymi przedsiębiorcami,
j) informacje o utworzeniu wnioskodawcy w wyniku podziału innego przedsiębiorcy lub połączenia z innym przedsiębiorcą, w tym przez przejęcie innego przedsiębiorcy;
2) sytuacji ekonomicznej wnioskodawcy, w tym sprawozdania finansowe za okres 3 ostatnich lat obrotowych sporządzane zgodnie z przepisami o rachunkowości - w przypadku pomocy de minimis udzielanej na warunkach określonych w:
a) rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), jeżeli do ustalenia wartości pomocy de minimis konieczne jest ustalenie stopy referencyjnej mającej zastosowanie do wnioskodawcy,
b) rozporządzeniu Komisji (UE) nr 360/2012 z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis przyznawanej przedsiębiorstwom wykonującym usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym (Dz.Urz. UE L 114 z 26.04.2012, str. 8);
3) prowadzonej działalności gospodarczej;
4) pomocy otrzymanej w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, na pokrycie których ma być przeznaczona pomoc de minimis;
5) rekompensaty otrzymanej z tytułu wykonywania usługi świadczonej w ogólnym interesie gospodarczym w odniesieniu do tej samej usługi, w związku z którą wnioskodawca ubiega się o pomoc de minimis.
1a. W przypadku gdy o pomoc de minimis wnioskuje wspólnik spółki cywilnej, jawnej albo partnerskiej albo komplementariusz spółki komandytowej albo komandytowo-akcyjnej niebędący akcjonariuszem, w związku z działalnością prowadzoną w tej spółce, przedstawia się:
1) informacje, o których mowa w ust. 1, odnoszące się do tej spółki;
2) dodatkowo informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, b oraz d, odnoszące się do tego wspólnika albo komplementariusza.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1 i 1a, przekazuje się na formularzu:
1) informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia,
2) informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis przez przedsiębiorcę wykonującego usługę świadczoną w ogólnym interesie gospodarczym, którego wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia
- oraz przez przekazanie sprawozdań finansowych.
3. Informacji oraz sprawozdań finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie przekazują wnioskodawcy ubiegający się o pomoc de minimis udzielaną na podstawie art. 34a ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. z 2012 r. poz. 657 oraz z 2013 r. poz. 198) oraz wnioskodawcy będący osobami fizycznymi, które do dnia przedstawienia informacji, o których mowa w ust. 1, nie rozpoczęły prowadzenia działalności gospodarczej.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 5 kwietnia 2010 r.