Jak liczyć wynagrodzenie za wolne z tytułu siły wyższej?

ODPOWIEDŹ: Z tytułu nieobecności z powodu działania siły wyższej pracownikowi przysługuje połowa wynagrodzenia wyliczanego w sposób przewidziany dla urlopu okolicznościowego. Należy tu brać pod uwagę wynagrodzenie stałe i zmienne z miesiąca wystąpienia nieobecności.

W myśl przepisów Kodeks pracy, pracownikowi w ciągu roku kalendarzowego przysługuje zwolnienie od pracy z powodu działania siły wyższej w pilnych sprawach rodzinnych spowodowanych chorobą lub wypadkiem, jeżeli niezbędna jest natychmiastowa obecność pracownika, w wymiarze 2 dni albo 16 h.

W okresie tego zwolnienia od pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia. Jednak poza tą regułą, przepisy wprost nie wskazują żadnych dalszych szczegółów co do ustalania wysokości tego wynagrodzenia.

Należy więc sięgnąć do Rozporządzenia z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 2017 r., poz. 927).

Przy ustalaniu wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy oraz za czas niewykonywania pracy, gdy przepisy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia, stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop, z tym, że składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy lub okres niewykonywania pracy. Oznacza to, że przy obliczaniu wynagrodzenia za ten czas należy brać pod uwagę wynagrodzenie stałe i zmienne z miesiąca wystąpienia nieobecności.

Należy więc brać pod uwagę nie tylko wynagrodzenie zasadnicze, ale również takie wynagrodzenie jak np. dodatek stażowy.